Τί λέτε ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά για την γιορτή των κατηχητικών την 25η Μαρτίου

Βρήκαμε μερικά τραγούδια για τις χορωδίες μας.Ξεκινάμε λοιπόν!!

 Κοσπέντε Μάρτη κι αρχινά

Κοσπέντε Μάρτη κι αρχινά το μέγα πανηγύρι.(2)

 Τούτος δεν είναι πόλεμος, τούτη δεν είν' αμάχη.(2)

 Εδώ γίνονται ήρωες τα αμούστακα παιδιά.

Γεια μάνα Σπαρτιάτισσα Ή ταν ή επί τας. (2)

Δεν έμεινε κανένας έξω απ' τη φωτιά μοναδική τους έννοια η λευτεριά

Κοσπέντε Μάρτη Αγαρηνέ κι όλους αν μας σκοτώσεις (2)

 τη ρωμιοσύνη από τη γη δεν θα την ξεριζώσεις.(2)

 Ετούτη η γη 'ναι Ελληνική ξέρει να πολεμά

 και μέσα από τη στάχτη της να ξεπηδά ξανά.

 Κι ανάψαν Μεσολλόγια και Σούλι και Γραβιά και συ νεκραναστήθεις φτωχέ ραγιά.

Ο χορός του Ζαλόγγου

Έχε γεια καημένε κόσμε έχε γεια γλυκιά ζωή (2)
κι εσύ δύστυχη πατρίδα έχε γεια παντοτινή (2)

Έχετε γεια βρυσούλες, λόγγοι βουνά ραχούλες
έχετε γεια Σουλιώτισσες κι εσείς Σουλιωτοπούλες

Στη στεριά δε ζει το ψάρι ούτ' ανθός στην αμμουδιά (2)
κι οι Σουλιώτισσες δε ζούνε δίχως την ελευθεριά (2)

Έχετε γεια βρυσούλες, λόγγοι βουνά ραχούλες
έχετε γεια Σουλιώτισσες κι εσείς Σουλιωτοπούλες.

Τα Κλεφτόπουλα

Μάνα μου τα, μάνα μου τα κλεφτόπουλα,
τρώνε και τραγουδάνε, άιντε πίνουν και γλεντάνε.

Μα ένα μικρό, μα ένα μικρό κλεφτόπουλο,
δεν τρώει, δεν τραγουδάει, βάι δεν πίνει, δεν γλεντάει.

Μόν' τ' άρματα, μόν' τ' άρματα του κοίταζε.
Του ντουφεκιού του λέει: «Γεια σου Κίτσο μου λεβέντη!»

Ντουφέκι μου, ντουφέκι μου περήφανο
σπαθί μ ξεγυμνωμένο μια χαρά ήσουν το καμένο.

Τόσες φορές, τόσες φορές με γλύτωσες
απ' των  τα χέρια και των Τούρκων τα μαχαίρια

ΠΗΔΑ Η ΦΩΤΙΑ

Πηδά η φωτιά κι οι σούβλες έτοιμες κι αυτός  ολόρθος στέκει.(2)
Πεθαίνει αρνούμενος τον θάνατο και λευτεριά φωνάζει.(2)

Ελευθεριά για σένα χάνομαι μα θάρθουν πίσω μου άλλοι.(2)
Στρατοί οι γυιοι μου και τα ‘γγόνια μου και θα σε λευτερώσουν.(2)

Μην κλαις, κυρά, κι εγώ θ’ αναστηθώ και θα σ’ αρπάξω πάλε.(2)
Θα σπω τις αλυσίδες της σκλαβιάς, θα καταλυώ τα κάστρα.(2)
Λίγοι ‘μαστε κι αλλοίμονο της γης αν ξοφληθεί η γενιά μας.(2)
Στρατοί οι …

 

Σαράντα παλληκάρια

Σαράντα παλληκάρια
από τη Λε μωρ’ απ’ τη Λεβαδιά
πάνε για να πατήσουνε
την Τροπο , μωρ’ την Τροπολιτσά

Στο δρόμο που πηγαίνανε γέροντα,
μωρ’ γέροντ’ απαντούν.
Ώρα καλή σου γέρο
καλώς τα τα, καλώς τα τα παιδιά.

Πού πάτε παλληκάρια
πού πάτε βρε, πού πάτε βρε παιδιά.
Πάμε για να πατήσουμε
την Τροπο , μωρ’ την Τροπολιτσά

 

Στα κακοτράχαλα τα βουνά

Στα κακοτράχαλα τα βουνά
με το σουράβλι και το ζουρνά
πάνω στην πέτρα την αγιασμένη
χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι.
Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής
κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής.

Δική τους είναι μια φλούδα γης
μα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείς
για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα
απ’ το τσακάλι και την αρκούδα.
Δες πώς χορεύει ο Νικηταράς
κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.

Από την Ήπειρο στο Μοριά
κι απ’ το σκοτάδι στη λευτεριά
το πανηγύρι κρατάει χρόνια
στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια.
Κριτής κι αφέντης είν’ ο Θεός
και δραγουμάνος του ο λαός.