Πριν λίγες μέρες, όσο ακόμα ο καιρός ήταν ζεστός και ηλιόλουστος, έκανα μια βόλτα στην εξοχή, που έχει αρχίσει να μυρίζει άνοιξη.
κι ας έπεσε χιόνι τις επόμενες ημέρες… η φύση που ξυπνά δίνει το μήνυμα ότι ο χειμώνας δεν θα αργήσει να φύγει !
.
το βιμπούρνο ανθισμένο, στολισμένο, με πανέμορφα μπουκετάκια
.
μέσα από τα ξεραμένα κλαδιά του χρυσάνθεμου, αρχίζουν να ξεπετάγονται καταπράσινα κλωνάρια που θα γεμίσουν μπουμπούκια- θα τα βλέπω και θα ανυπομονώ να ανθίσουν!
.
η αναρριχώμενη τριανταφυλλιά άρχισε να πετά καινούρια “μάτια”, από όπου θα ξεπεταχτούν τα μπουμπούκια και τα υπέροχα άνθη της
.
οι φραουλιές ετοιμάζονται για την καρποφορία- από μακριά είχα την ψευδαίσθηση ότι κρύβανε κάποιον καρπό, με ξεγέλασε το κόκκινο χρώμα των φύλλων!
.
να και τα βλαστάρια της ρίγανης, της μέντας και του μελισσόχορτου- αγωνίζονται κι αυτά μέσα από τα ξερόχορτα να κοιτάξουν τον ζωογόνο ήλιο και να ετοιμάσουν τα μυρωδικά τους
.
άνθος του αγριοράδικου…τόσο ταπεινό και τόσο όμορφο, μέσα στην απλότητά του…
.
και στο τέλος της συλλογής και της “βόλτας” μας στην εξοχή…στρεφόμαστε στον ουρανό!
το ουράνιο τόξο που ακολούθησε τις βροχούλες …
σύμβολο ελπίδας και θεϊκή υπόσχεση ότι δεν θα συμβεί ποτέ ξανά κατακλυσμός στην γη.
.
Μακάρι πάντα να βρίσκουμε μέσα από την φύση και τις ομορφιές της ένα “άνοιγμα” προς την Ελπίδα και τον Ουρανό…
.
με την αγάπη μου,
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου