Αναδημοσίευση από το "Σάπφειρος"
έχουμε φιλότιμο και μια ιδιαίτερη ευαισθησία απέναντι στον τρίτο, όποιος κι αν είναι αυτός. Εχθρός ή φίλος. Ξένος ή οικείος.Αλλοεθνής, ή ομοεθνής.
via
Για πρώτη ισως φορά, η Ελλάδα, και ιδιαίτερα οι νεο-έλληνες, βρίσκονται σε μια παρόμοια ψυχολογική κατασταση..
Τη μια μέρα να έχουν όλα τα καλά, και η μόνη τους στενοχώρια να είναι ..τί μοντέλο τηλεόρασης 3Dνα αγοράσουν. Τί μάρκα να είναι το επόμενο SUVτζιπ τους, για τις…αποδράσεις τους στην Αράχωβα. Και σε ποιό νησί, θα …χαλαρώσουν το ερχόμενο Σαββατοκύριακο…
Και ξαφνικά να αρχίζει η…σαλαμοποίηση. Να τους κόβουν 13ο 14ο μισθό.
Να μπαίνουν έκτατες εισφορές.
Για πρώτη φορά αρχίζουν να σκέπτονται αν θα βγούν για φαγητό τα βράδια, με αποτέλεσμα να μειώνεται δραματικά η κίνηση στα χιλιάδες εστιατόρια και τις ταβέρνες, αλλά να μειώνονται το ίδιο εντυπωσιακά και τα…εκτακτα περιστατικά στα διανυκτερεύοντα Νοσοκομεία..Το ακόμα πιό ενδιαφέρον ..να κλείνουν ακόμα και οι διάφορες εταιρείες, που είχαν πληθύνει επικίνδυνα τα τελευταία χρονια, και που ασχολούνταν με το λεγόμενο..διαιτητικό φαγητό..
Ολα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα, να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε, για πρώτη φορά εδώ και αρκετά χρόνια, μετά την σοσιαλιστική ραστώνη..
Ενα είναι σίγουρο.Ο καλός Θεός μας δίνει μιαν ευκαιρία να συνέλθουμε, με τις πλέον ανώδυνες συνέπειες, που λαμβάνοντας υπ όψιν οτι μειώσαμε ή κόψαμε τα σκουπίδια που τρώγαμε στις βραδυνές μας εξόδους, γλυτώσαμε και την υγεία μας..Γιατί εμείς οι Ελληνες, μπορεί να αποκτήσαμε αρκετά ελαττώματα την τελευταία 20ετία, όμως έχουμε ένα μοναδικό πλεονέκτημα, που βρίσκεται καλά προφυλαγμένο στο DNA μας
έχουμε φιλότιμο και μια ιδιαίτερη ευαισθησία απέναντι στον τρίτο, όποιος κι αν είναι αυτός. Εχθρός ή φίλος. Ξένος ή οικείος.Αλλοεθνής, ή ομοεθνής.
Αυτό το ιδιαίτερο στοιχείο χρωματίζει το παραμύθι, που όπως καταλάβατε, θα σας πώ στη συνέχεια.
Ενα παραμύθι εκτυφλωτικά αληθινό, που θα γεμίσει τα μάτια σας με ανακουφιστικά δάκρυα..
Είναι η εξομολόγηση του Γερμανού..ναι Γερμανού συγγραφέα
Ερχαρτ Κεστνερ, που έχει κυκλοφορήσει εδώ κι αρκετό καιρό.
Λέει λοιπόν ο Ερχαρτ Κεστνερ.
Το 1952, πήγα για πρώτη φορά στην Αθήνα μετα τον ατυχή πόλεμο. Στη πρεσβεία μου, οταν άκουσαν οτι είχα πρόθεση να επισκεφθώ την Κρήτη, μου συνέστησαν, επειδή λίγα χρόνια είχαν περάσει απ το τέλος, κι οι πληγές ήσαν ακόμα νωπές, να μην πώ οτι ήμουν Γερμανός, αλλά Ελβετός. Ομως εγώ τους ήξερα τους κρητικούς. Απ την πρώτη στιγμή τους είπα οτι είμαι Γερμανός, και όχι μόνον δεν κακόπαθα, αλλά ξανάζησα παντού, απ όπου πέρασα, την πράγματι θρυλική κρητική φιλοξενία.
Ενα σούρουπο, καθώς ο ήλιος εβασίλευε, πλησίασα το γερμανικό νεκροταφείο, έρημο, με μόνο σύντροφο τις τελευταίες ηλιαχτίδες.
Εκαμα ομως λάθος. Υπήρχε εκεί μια μαυροφορεμένη γυναίκα.
Με μεγάλη έκπληξη μου, είδα να ανάβει κεριά στους τάφους των γερμανών στρατιωτών που έπεσαν κατα την διάρκεια του πολέμου. Μεθοδικά απο τάφο σε τάφο. Την πλησίασα και την ρώτησα αν ήταν ντόπια. μου απήντησε καταφατικά. Οταν τι ρώτησα γιατί το κάνει αυτό, μια και αυτοι οι γερμανοί σκότωσαν Κρητικούς..
Η απάντηση που πήρα , μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθή. Απαντά η γυναίκα…Παιδί μου, απ την προφορά σου φαίνεται οτι είσαι ξένος και δεν θα γνωρίζεις τί συνέβη εδώ το 1941 έως το 1944.
Ο άνδρας μου σκοτώθηκε στη Μάχη της Κρήτης κι έμεινα με το μονάκριβό μου γυιό, που μου τον πήραν οι Γερμανοί όμηρο στα 1943. και επέθανε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως, στο Σαξενχαουζεν.
Δεν ξέρω πού είναι θαμμένο το παιδί μου….Ξέρω όμως , πως όλα τούτα τα παιδιά ηταν μιας κάποιας άλλης μάνας, σαν και μένα, έτσι ανάβω κεράκια στη μνήμη τους..επειδή οι μάνες τους δεν μπορούν να έλθουν εδώ κάτω πουναι θαμμένα τα παιδιά τους..
Είμαι σίγουρη πως κάποια άλλη μάνα θα ανάβη το καντήλι στη μνήμη του γιού μου…
Τώρα πέστε μου σείς, που διαβάσατε τα παρα πάνω, που αλλού στον κόσμο , θα πέρνατε μια τέτοια απάντηση, σαν αυτή της Κρητικιάς Μάνας..
Υστερα απ αυτό το μοναδικό στιγμιότυπο,
Τί Νόημα Έχει Η Οικονομική Κρίση, οι προδότες, είτε αλλοδαποί, είτε ημεδαποί.Είτε…γαζέλες, είτε παχύδερμα..Είτε μελίρρυτοι, είτε μικρόνοες..Αυτοί, πάντα θα υπάρχουν…Και γι αυτούς υπάρχει…
Ο Πνευματικός Νόμος, μια και καταφέρνουν πάντα να.. ξεφεύγουν ,απ τον δικό τους ,κοσμικό Νόμο…
Τί νοημα έχει..Η απώλεια της οικονομικής μας ανέσεως..Οι φόροι και οι επιβαρύνσεις..
ΟΤΑΝ μέσα στα στήθη της Ελληνίδας, Κρητικιάς ή όχι, μάνας χτυπά μια τέτοια καρδιά ;
Σχόλια